- Tak? - zapytałam zamyślona
- Coś ci jest? Wyglądasz na zmartwioną.
Uśmiechnęłam się lekko. Mimo to trudno było udawać szczęśliwą będąc w opłakanym stanie. Pewnie dlatego grymas rozpaczy po niedługim czasie zastąpił uśmiech.
- Wiesz chyba jak ważny dla mnie jest mój łuk... - otarłam łzę wmawiając sobie, że nie ma powodu do płaczu
Jessica przytaknęła.
- Więc powiedz mi dlaczego jestem w Mieczach?!!! - wybuchnęłam
Wszystkie zebrane dziewczyny spojrzały się na mnie ze zdziwieniem. Schowałam głowę w kapturze.
- Spokojnie... - Jesy położyła mi rękę na ramieniu
- Nie dość, że odmienna to jeszcze muszę się rozstać z łukiem.
- Kto ci powiedział, że musisz się z nim rozstać?
- Ja... Ja tak uważam... - podniosłam głowę
- Więc zmień tok myślenia - uśmiechnęła się
Uwielbiam jej uśmiech. Wtedy... jest taka... ładna? Trudno mi to określić.
<Jessica?>
- Coś ci jest? Wyglądasz na zmartwioną.
Uśmiechnęłam się lekko. Mimo to trudno było udawać szczęśliwą będąc w opłakanym stanie. Pewnie dlatego grymas rozpaczy po niedługim czasie zastąpił uśmiech.
- Wiesz chyba jak ważny dla mnie jest mój łuk... - otarłam łzę wmawiając sobie, że nie ma powodu do płaczu
Jessica przytaknęła.
- Więc powiedz mi dlaczego jestem w Mieczach?!!! - wybuchnęłam
Wszystkie zebrane dziewczyny spojrzały się na mnie ze zdziwieniem. Schowałam głowę w kapturze.
- Spokojnie... - Jesy położyła mi rękę na ramieniu
- Nie dość, że odmienna to jeszcze muszę się rozstać z łukiem.
- Kto ci powiedział, że musisz się z nim rozstać?
- Ja... Ja tak uważam... - podniosłam głowę
- Więc zmień tok myślenia - uśmiechnęła się
Uwielbiam jej uśmiech. Wtedy... jest taka... ładna? Trudno mi to określić.
<Jessica?>
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Uwaga: tylko uczestnik tego bloga może przesyłać komentarze.