- A wiesz co? - powiedziałam wesoło, przytykając sobie palec wskazujący
do dolnej wargi jak osoba która się nad czymś zastanawia.
- CO? - warknęła Angelina.
- Zastanowiłam się i...
- Puścisz mnie wreszcie? - humor Angeliny chyba wchodził po kawałku w odpowiednie tory.
- Nie, bo wtedy cała konstrukcja puści... - powiedziałam tak miło, że aż złośliwie.
- PUSZCZAJ! - Angelina wrzasnęła na całe gardło, nie wytrzymała, a miecze chyba zamurowało.
- Nie puszczę... - zamknęłam spokojnie oczy i po chwili je otworzyłam - ...Nie puszczę... - powtórzyłam ze stoickim spokojem.
( Angelina? XD )
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Uwaga: tylko uczestnik tego bloga może przesyłać komentarze.