- Jesteś niewiarygodna- powiedziałam.
- Dziękuję.
- Nie wiem za co. Wiesz? Już nie wiem, czy ten duch zmienił cię na dobre czy na jeszcze gorsze. Chyba po prostu w ogóle się nie zmienił. Zawsze taka byłaś. Już nie ma dla ciebie ratunku.
- Nie słucham cię!
- Rób co chcesz. Ja to zniosę z szacunkiem. Nie to co ty. Nie potrafisz przyjąć do wiadomości, że przegrałaś, że nie jesteś "najlepsza". Ale nigdy nie byłaś. I jeśli się nie zmienisz- nie będziesz.
- Kiedy pojmiesz, że Cię nie słucham?
- Nigdy.
- Ech! Daj mi spokój.
- Nie, dopóki mnie nie wysłuchasz!
- Czego chcesz?- spojrzała na mnie.
- Nie chodzi o mnie, ale- o ciebie. Dopóki nie pojmiesz, że ludzie się ciebie boją, nie lubią cię i nie chcą cię poznać... tak długo będziesz sama i nikt cię nie polubi, wiesz co? Współczuję ci. Bo jesteś zbyt głupia by zrozumieć co mówię, bo nie potrafisz pojąć moich słów i nie widzisz jak inni się zachowują kiedy cię zauważą. Boją się ciebie. A ty nie potrafisz zwrócić na sobie ich uwagi , więc robisz się jeszcze bardziej mroczna, zła i brutalna. Dla wszystkich, głównie dla ciebie było by lepiej gdybyś się zmieniła, ale nie trzeba dobrze cię znać, żeby wiedzieć, że nie potrafisz i nigdy się nie zmienisz.
< Szok, Yami?>
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Uwaga: tylko uczestnik tego bloga może przesyłać komentarze.