- Ee... Dzięki...- powiedziałam, ale nie wyszło to szczerze.
Nie wiedziałam co mam powiedzieć. Czy powinnam zacząć wrzeszczeć, że rozumiem więcej niż jej się zdaje, czy współczuć jej, tego co kiedyś się wydarzyło.
- To przeszłość. Trzeba nauczyć się zapomnieć. Złe i przykre rzeczy się zdarzają, ale to jest normalne. Sztuką jest nauczyć się zapominać- powiedziałam.
"Nadal uważasz mnie za małego nierozumnego, smarkacza?"- chciałam dodać, ale się powstrzymałam.
Elfica Mroku spojrzała na mnie.
< Yami? Sorry, że tak krótko...>
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Uwaga: tylko uczestnik tego bloga może przesyłać komentarze.